نیامدی و ترک خورد سینه من و ... آه! 
چه قدر یک ‌شبه یاقوت سرخ ارزان شد!

چه قدر باغ پر از جعبه‌های میوه شد و
چه قدر جعبه پر، راهیِ خیابان شد! 

چه قدر چشم ‌به راهت نشستم و تو چه قدر 
گذشتن از من و رفتن برایت آسان شد! 

چه طور قصه‌ام این‏قدر تلخ پایان یافت؟ 
چه طور آنچه نمی‌خواستم شود، آن شد؟ 

انار سرخ سر شاخه خشک شد، افتاد  
و گوش باغ پر از خنده کلاغان شد...